Bakfiets
Belt een man naar De Fietswerkplaats of wij interesse hebben in een bakfiets. Natuurlijk hebben we dat. We maken een afspraak om de bakfiets op te halen, vrijdagochtend om 11 uur. Vlak voor tijd belt de man of we wel op tijd komen. Ja hoor meneer, we zijn onderweg, we staan stipt op tijd bij u op de stoep. Als we aanbellen doet de man open. Wat een verrassing, het is burgemeester Bolsius, dit keer niet in pak, maar in zijn vrije tijdskleren. Wat leuk. We praten een tijdje over ons project en burgemeester Bolsius overweegt het een keer in te brengen in het Utrechtse burgemeestersoverleg. Altijd goed natuurlijk, reclame kunnen we altijd gebruiken. En de bakfiets? Meestal is de houten bak helemaal kapot en moeten we die vervangen. Dit keer is het andersom. De bak is nog helemaal gaaf, de spatborden zijn echter helemaal gaar. Die gaan we vervangen. Het komt wel goed met die bakfiets.

Driewieler e-bike
Recentelijk kregen we een driewieler e-bike binnen. De man gaf hem aan ons, omdat hij was overgestapt naar een scootmobiel.

De Van Raam driewieler E-bike was in prima staat, puntgaaf. We hoefden er weinig aan te doen. Binnen ons eigen netwerk en via Marktplaats was er direct veel interesse. We verkochten de driewieler aan een vrouw die slechtziend was. Eerlijk gezegd begreep ik niet goed, wat een slechtziende met een e-bike moet. Want hij gaat hard hoor. Een beetje trappen en hij haalt de 25 kilometer. Maar daar bleek het helemaal niet om te gaan. Mensen die slechtziend zijn, hebben moeite met de balans, terwijl ze ook nog het verkeer in de gaten moeten houden. Met die balans zit het op een driewieler wel goed, en plots gaat er een nieuwe wereld open. Speciaal voor ons blog kwam Rosario, want zo heet de vrouw, langs voor een foto. Heel veel plezier Rosario met je driewieler e-bike.

Nee, aan korting doen we niet
Een man komt met zijn tweeling zonen de winkel binnen. We hebben twee mountainbikes staan, exact passend bij hun formaat. De ene, een blauwe Garry Fisher van € 120, de ander een rode Batavus AM200 van € 130. Hoeveel korting krijgen we als we ze allebei kopen, vraagt de vader. Sorry meneer, we hanteren vaste prijzen, we geven geen korting. Jammer, zegt de man. Hij overlegt even met zijn zonen en ze besluiten de fietsen te kopen. Ze pinnen de € 250 en vertrekken. ‘s Avonds als we de kas opmaken, is het bedrag van € 250 nergens te vinden op de pinbon. In de drukte hebben we vergeten twee nullen in te typen en hebben we slechts € 2,50 afgerekend. Aiaiai. Wat een pech. We hebben geen naam, geen telefoonummer en de kopers valt helemaal niets te verwijten. Ze hebben waarschijnlijk nog niet eens op hun rekening gekeken. Maar ja, wij hopen natuurlijk wel dat ze er alsnog achter komen en het extra geld komen betalen. In dat geval valt er best over een korting te praten 🙂
Wat een avonturen maken jullie mee en ik hoop dat de geldelije strop wordt opgelost. Met groet, IEN