Onze Lars vertrekt!
We wisten het al een half jaar geleden. Lars kondigde toen in een gesprek aan dat hij verder wilde kijken. Hij had zijn zinnen gezet op een baan bij de NS als treinmonteur. Twee weken geleden had hij een testdag. Aan het eind van de testdag had hij een evaluatie en Lars vertelde dat er nog eens over na wilde denken. Maar daar zagen de NS medewerkers niks in. Ze waren zo enthousiast over hem, dat ze hem niet lieten gaan, voordat hij het contract getekend had. En dat deed hij. Eind augustus gaat hij beginnen met de tweejarige opleiding. Geweldig. Dat hebben de talentenscouts van de NS goed gezien. Hij is een perfectionist, betrouwbaar en leergierig. En steeds op zoek naar nieuwe uitdagingen. De NS is een groot bedrijf, uitdagingen genoeg. Voor ons is het natuurlijk wel even slikken, zo’n loyale collega willen we helemaal niet kwijt. Maar Lars, het is je gegund. Van harte!
De afgelopen week stond dit bordje op onze balie. Aan klanten die afrekenden vroegen we op het kleine belletje aan de rechterkant te drukken. En dat deden ze allemaal. Vervolgens klonken van alle werktafels instemmende fietsbellen. Een prachtgeluid. Steeds weer wensten niet alleen de klanten, maar ook de collega’s Lars succes. En er gebeurde meer. Want de klanten wilden weten wat Lars precies ging doen, hoe hij het allemaal voor zich zag. Steeds opnieuw ontspon zich een gesprek over zijn nieuwe werk. We hebben het niet gefilmd, want Lars wil niet graag in beeld, maar het zou anders een pracht spotje voor de NS geworden zijn. Heel veel plezier en succes Lars op je nieuwe werkplek!
De klant heeft altijd gelijk
Komt een boze vader de winkel binnen. De omafiets van zijn zoon trapte plotseling door en zijn zoon was bijna onder een vrachtwagen gekomen. Dat is natuurlijk schrikken.
We onderwierpen de fiets aan een eerste inspectie maar konden niks geks ontdekken. De ketting lag er gewoon op, het tandwiel was niet versleten. Het gaat hier om een gewone fiets met terugtraprem. Daar kan eigenlijk niks aan kapot. We reden er op weg, trapten zo hard we konden, we testten de rem uitgebreid, maar alles functioneerde uitstekend. Niet één keer, maar wel tien keer. Dus we vertelde de vader dat het doortrappen niet mogelijk was, dat we de klacht van zijn zoon niet konden begrijpen, maar dat we desondanks de fiets na zouden kijken. Ik stapte op de fiets, wilde naar binnen rijden, en op dat moment trapte de fiets door. Wauw, ik (Ton) trok wit weg. Het kon dus toch! Het maakt ook weer duidelijk wat voor een verantwoordelijk werk we hebben. Dennis heeft de naaf uit elkaar gehaald en ontdekte dat er een lager kapot was. Waarschijnlijk heeft die er voor gezorgd dat het mechaniek niet 100% betrouwbaar was. En onze les die we hieruit geleerd hebben: Neem klachten serieus, de klant heeft altijd gelijk.
De natuur groeit en bloeit op de Zwaaikom
De Fietswerkplaats gaat natuurlijk over fietsen. Tegelijkertijd willen een fijne omgeving om in te werken. Daarom leggen we steeds meer groen aan. Soms in overleg, soms een beetje stiekem. 🙂 We hebben inmiddels een groenstrook langs het gebouw van zo’n 60 meter en ook 6 roadblocks omgetoverd tot plantenbakken. Maar ja, wie A zegt moet ook B zeggen. Dat betekent dat wie het groen aanlegt, het ook moet onderhouden. En ja, dat is veel werk. Tot nu toe doet De Fietswerkplaats al het werk. Wat zou het mooi zijn als we er meer bedrijven bij kunnen betrekken. Vele handen maken licht werk tenslotte. Of dat we een vrijwilliger vinden die zich opwerpt als hovenier van de Zwaaikom. Hoe mooi zou dat zijn. Voel je je geroepen? Kom langs.
