Het aftellen begint

3 Juli

Over drie weken is het zover, dan openen we op Zwaaikom 23 de deuren. Ondertussen zijn we nog gewoon aan het werk op het Neptunusplein.  Maar eerlijk gezegd valt dat niet altijd mee, om fietsen te repareren en klanten te ontvangen terwijl om je heen de boel wordt afgebroken. Van de Gemeente hebben we  namelijk toestemming gekregen om twee grote deurkozijnen met in totaal 4 deuren mee te nemen naar het nieuwe pand. De deuren vormen straks de entree van ons nieuwe pand. We moesten ze er wel nog even uithalen…

Tijd voor een geintje

Terwijl Serkan bezig was een kinderfietsje op te knappen, zag ik dat hij allerlei kleurige balletjes in de spaken liet zitten. ‘Die moeten eruit’ vertelde ik hem ‘We leveren de fietsen zo neutraal mogelijk op.’  Er ontstond een discussie op de werkvloer, de jongens waren het niet met me eens. ‘Luister jongens, ik ben de baas, de balletjes gaan eruit.’ Serkan maakte er geen probleem van en haalde ze eruit. Het was een warme dag en ik haalde ijs en milkshakes. De jongens stonden me bij terugkomst gezellig buiten op te wachten. ‘En hoe vind je het geworden?’ vroegen ze, wijzend naar mijn fiets. Ik barstte in lachen uit. Alle balletjes die ze maar konden vinden hadden ze in mijn achterwiel gezet. Heerlijk, dit vind ik echt humor. Voorlopig laat ik de balletjes lekker zitten.

Vincent

De Gemeente belde op of we een nieuwe kracht konden gebruiken. Na onderling overleg besloten we in verband met de aanstaande verhuizing geen nieuwe mensen aan te nemen. Maar twee dagen later stond Vincent op eigen initiatief bij ons op de stoep. Hij wilde zo graag aan het werk en was bereid de chaos voor lief te nemen. Tegen zoveel enthousiasme konden we niet op. Welkom Vincent.