Auteur: ton

Jaap met pensioen

 

Jaap heeft 8 jaar bij ons gewerkt. Jaap ordent, geeft structuur, ruimt op, zorgt ervoor dat alles zijn plekje krijgt. Bedenkt handige opbergsystemen. Jaap is niet weg te denken uit De Fietswerkplaats. Maar hij is nu toch met pensioen gegaan. We weten nog niet hoe we dit gaan oplossen, we missen hem nu al. Jaap, dank je wel voor al je slimmigheid en je geduldig sorteren van alle moertjes, boutjes, ringen en ga zo maar door! Je bent altijd welkom voor een bakkie koffie.

Hallo!

Steeds meer Amersfoorters weten De Fietswerkplaats te vinden om hun overbodige fiets aan ons te doneren. We krijgen er tegenwoordig zo’n 150 per maand. Maar niet iedereen heeft vervoer, daarom haalt Ton eens in de maand fietsen op in de stad. In Nieuwland moest Ton 3 fietsen ophalen. Er stonden er 5 voor de deur, zonder briefje. Ton belde aan, maar de bel bleek kapot. Een telefoonnummer had hij niet. De garage was op de begane grond, daar was het stil, maar op de eerste verdieping hoorde hij stemmen. ‘Hallo, hallo’ gaf geen resultaat.

Er stond een keukentrap buiten en er lag een grote dode tak in de tuin. Dus op de trap geklommen en met de tak voor het raam gezwaaid. Dat hielp. Verbaasde blikken voor het raam. Ze waren onze komst helemaal vergeten. En zo kwam het toch nog helemaal goed. 3 Fietsen konden we meenemen. 🙂

Ligfiets

De uitvinder van de ligfiets mag van mij een erepenning krijgen. Een erepenning voor het aan het lachen brengen van mensen. Deze week kregen we een ligfiets binnen. Natuurlijk gaan we dat direct uitproberen. En jeetje wat is dat moeilijk. En wat hebben we gelachen. Op de foto doet Rais een poging te fietsen, maar zonder steun van Ton lukte het hem voor geen meter. Waar je op een fiets heel gemakkelijk je evenwicht houdt, donder je met een ligfiets vrijwel onmiddellijk op grond. Een pensionado die een uitdaging zocht, heeft de fiets van ons overgenomen. Veel succes! Uitdagend genoeg. 🙂

 

 

 

Acht pimpelmeesjes

Vorig jaar hadden we de familie Koolmees als buren, dit jaar de familie Pimpelmees. Gewoon overdag, waar we bij stonden, vlogen ze allemaal uit. Zeven stuks, plus één. Die ene had hoogtevrees en durfde de sprong uit het nest alsmaar niet te maken. Hij moest er nog een nachtje over slapen. Pa en Ma wachtten geduldig in de boom een stukje verderop, voederden nog wat bij, moedigden hem aan en de volgende dag bleek ook nummer acht vertrokken. Het ga jullie goed kleintjes.

Koekoeksjong

 

 

De Fietsersbond organiseerde samen met de provincie Utrecht en de Gemeente Amersfoort een nationaal fietscongres in de nieuwe stad met zeer uiteenlopende onderwerpen zoals:  ‘Hoe maken we rijden op fatbikes veiliger’ , ‘Meer doen voor minder fietsslachtoffers’, ‘Onderzoek fietsgedrag ouderen’, ‘Doorfietsroutes’, ‘Laat kinderen fietsen’. Teveel om op te noemen. We hadden helemaal geen uitnodiging, alleen was de organisatie zo aardig om die dag speciaal voor De Fietswerkplaats fietsen in te zamelen. Toen Ton op verkenning ging om te zien om hoeveel fietsen het ging, viel zijn oog op de workshop ‘ Van Weesfiets tot Wensfiets’ . Die stond op het punt van beginnen. ‘Nou ik er toch ben’ dacht Ton en nam enthousiast deel aan de workshop. De Fietswerkplaats werkt helemaal niet met weesfietsen, dat zijn namelijk fietsen die ergens zijn blijven staan of verkeerd geparkeerd staan. Wij werken met fietsen die mensen ons doneren. Waar Gemeenten met hun handen in het haar zitten met de weesfietsen en met veel regelgeving te maken hebben, hebben wij daar helemaal geen last van.  Waar het de Gemeenten een bak geld kost, lukt het ons om er een winstgevende onderneming van te maken. Een heerlijk contrast, de ambtenarij versus de ondernemer. Het leverde een aantal leuke contacten op, maar eens zien wat daar uit komt.

De Huurprijsdeskundige

 

 

Afgelopen vrijdag kwam huurprijsdeskundige Richard van der Boor onze locatie onderzoeken. Onze advocaat Paul Veerman was er bij  en ook Martien Veldhuisen, de verhuurder. ( niet op de foto, hij houdt niet van foto’s). Onze locatie maakt deel uit van een groot pand, dat in zijn geheel eigendom is van Nes Vastgoed. In het pand zitten zo’n 10 verschillende ondernemingen, waarvan het Kringloopcentrum verreweg het grootste is. Om ons voor te bereiden op de komst van de huurprijsdeskundige hebben we bij de zoveel mogelijk huurders de huurprijzen opgevraagd. We hebben onze bevindingen doorgegeven aan de deskundige. Nes Vastgoed heeft natuurlijk het gehele overzicht en de makkelijkste weg is dan ook natuurlijk om het onderzoek daar te beginnen. Toen de huurprijsdeskundige aan Martien Veldhuisen vroeg of hij de contracten kon inzien, kreeg hij als onverwacht antwoord dat de contracten geheim waren. Maar huurcontracten met geheimhouding bestaan helemaal niet.  Onze advocaat heeft ze in zijn loopbaan in ieder geval nog niet meegemaakt. Het zal allemaal wel goedkomen, de huurprijsdeskundige mag ze vast wel inzien, maar de terughoudendheid van de verhuurder is op zijn minst verrassend te noemen. Als de huurprijsdeskundige alle informatie verzameld heeft, brengt hij een advies uit. Een tijdstip kon hij nog niet noemen. Daar kunnen nog weken, zo niet maanden overheen gaan. We zullen zien.

Eigen toilet

 

 

Ja, ja. De verhuurder heeft er werk van gemaakt. We hebben nu een eigen stoppenkast, een eigen gasmeter en inderdaad, een eigen toilet. Natuurlijk was een eigen toilet even wennen, maar doordat de wc ook een voorruimte heeft, is de geluidsisolatie prima. We kunnen ongegeneerd plassen en poepen. Natuurlijk scheelt het ons wel vierkante meters, maar ja, daar is niks aan te doen. We hebben nu ook een eigen toegang. We gebruiken de gang van de Kringloop niet meer, maar kunnen ons rolluik openen met een afstandsbediening. Werkt prima.

 

Eindelijk led lampen
We hebben 7 werkbanken. Boven elke werkbank hing tot nu toe TL verlichting. De verhuurder heeft ons verzocht hier Led verlichting van te maken. Dat wilden we zelf ook al, maar het was er nog niet van gekomen. Het toeval wilde dat de Gemeente Amersfoort met een aanbieding kwam in het kader van de Klimaatroute om te verduurzamen. Daar maakten we dankbaar gebruik van.

 

Installateur Fred plaatste 7 fraaie ledlampen. In plaats van 58 Watt per lamp, gebruiken we nu 30 Watt. In een ochtendje gefikst en tegen de helft van de normale kosten. Top.

 

Tot zover het goede nieuws. Wil je alleen goed nieuws horen, lees dan niet verder. Fijne paasdagen. 🙂

 

Huurprijsdeskundige

 

Tijdens de afgelopen rechtszaak stemde Ton in met het voorstel van de tegenpartij om een huurprijsdeskundige in te schakelen. Op voorstel van onze advocaat besloten we ter plekke de kosten hiervan te delen. De griffier maakte een document op dat beide partijen ondertekenden. ‘Mag hij dit wel doen? Is hij wel bevoegd om dit te doen?’ klonk het tijdens het ondertekenen. De alarmbellen hadden af moeten gaan. Maar nee. Hoezo niet bevoegd? Als vennoten zijn we bevoegd tot het ondertekenen van een document tot een waarde van € 1000. Voor die paar honderd euro is een handtekening toch geen probleem? Dom, dom, dom. Waarom niet de simpele vraag gesteld wat een onderzoek van een huurprijsdeskundige kost? Waarom niet ten overvloede aan de rechter uitgelegd dat de marktconforme prijs door de tegenpartij al genoemd is in een brief naar De Fietswerkplaats. De brief dateert van ruim een jaar eerder. Omdat we er niet uitkwamen, bood Nes Vastgoed ons  een vrijgekomen ruimte op de kop van het pand een alternatief aan. In de brief staat dat de marktconforme prijs € 72 per m2 is. Maar omdat wij het waren, boden ze ons de ruimte aan voor het gereduceerd tarief van € 65 per m2. De ruimte was echter zo groot, dat de totale huur niet op te brengen was. Dus het plan ging niet door. Terug naar de huurprijsdeskundige. Van de week hebben we het geld naar hen overgemaakt: € 4200. Pfff. En dat terwijl het onderzoek nog moet beginnen. Werken we daarvoor zo hard! Buitengewoon frustrerend. Daar komen de kosten van de advocaat nog bij. En we zijn nog steeds in onzekerheid over de nieuwe huurprijs. Aiaiai. Of misschien moeten we op zijn paasbest zeggen Eieiei.

Lied

We hebben een nieuw lied. Al eerder maakte Frans van Hal een lied voor ons. Dit keer is het onze eigen Ronald die zichzelf overtroffen heeft met een hit: ‘Bloed, Zweet en Banden’. Toegegeven met de hulp van AI, maar ja, ook dat is een kunst. Het is nu al het lied van het jaar, zeker weten. Een absolute prijswinnaar. Geweldig gedaan Ronald.

 

 

Vrouwe Justitia

 

En weer hadden we een rechtszaak. Dit keer ging het om de hoogte van de huur. De verhuurder wil de huur van onze ruimte fiks verhogen. Waar we nu € 1350 huur betalen, stelt de verhuurder in een eerste voorstel een bedrag voor van € 2600 per maand. Dat is natuurlijk een enorm verschil, dat kunnen we niet opbrengen. Het vertrouwen in elkaar heeft hiermee een knauw gekregen. De rechter had daar maling aan en we kregen allemaal op onze donder. ‘Waarom kunnen jullie niet gewoon als volwassenen overleggen, waarom hebben jullie mij nodig?’ was zo ongeveer de strekking. ‘En meneer de verhuurder, hoe zit het met die verdiepingsvloer? Die heeft De Fietswerkplaats toch zelf aangebracht? U wilt daar toch huur voor rekenen? Hoe zit dat?’  De verhuurder betoogde dat de hoogte uitnodigt om er een verdiepingsvloer in aan te brengen. En dat kan je dan meenemen in de huurprijs. Maar hij wilde er geen al te groot punt van maken. De rechter legde tijdens de zitting vast, dat de vierkante meters van de verdiepingsvloer niet meetellen bij het totale vloeroppervlak. Kijk dat scheelt weer. Ook spraken we af een huurprijsdeskundige in te schakelen. Er komen wat verbouwingen, we krijgen een eigen toilet en een eigen opgang. Zo gauw die gerealiseerd zijn, kan de deskundige de huurprijs bepalen. En pas vanaf dat moment geldt de huurverhoging. Hoe hoog die wordt, dat weten we nog niet, dat blijft spannend. De verhuurder zette er wel gelijk vaart achter. Want nog dezelfde dag kregen we de aannemer over de vloer.

 

Prijsuitreiking

En jawel. De Masters of Business gaan ons drie jaar financieel ondersteunen. We waren een van de twee prijswinnaars die in het AFAS theater in Leusden de cheque in ontvangst mochten nemen. De andere winnaar was Theaterschool de Springplank. We voelen ons vereerd en zijn er heel blij mee. Het stelt ons in staat de komende jaren opleidingen te volgen in het repareren van e-bikes. We hebben er zin in.

 

 

 

De Masters of Business, een zakelijk netwerk uit Amersfoort, heeft ons uitgedaagd om met nieuwe ideeën te komen voor ons bedrijf. Als we slagen met een mooi projectplan te komen, zijn zij bereid dit project drie jaar lang financieel te ondersteunen. Aanvankelijk hadden we het plan om fietsen te gaan verhuren. Fietsen die we zouden schilderen in opvallende Mondriaan kleuren. Maar toen we ons realiseerden dat de verhuur vooral in de zomer plaats vindt en we het juist dan superdruk hebben, kregen we het al benauwd bij het idee en zagen we er van af. Maar wat dan? We krijgen steeds meer e-bikes binnen. Daar doen we niks mee, daar halen we de onderdelen van af, of we verkopen ze door aan e-bike specialisten. Maar wat nou als we ons zelf hierin gaan bekwamen? Als we hier zelf cursussen in gaan volgen? Het sluit naadloos aan bij wat we nu doen, het recyclen van fietsen en dan dus ook het recyclen van e-bikes. Uitgezonderd het recyclen van accu’s, daar doen we niks mee, dat vinden we linke boel. We hebben het plan ingeleverd en nou maar afwachten of wij tot de winnaars behoren. Op 5 maart krijgen we de beslissing te horen in het AFAS theater in Leusden. Spannend.

 

Giant Store

 

Vorig jaar is de Giant Store op de Utrechtseweg overgenomen door Casper en Mariska. Dat hebben wij geweten. Want toen ze in de kelder gingen kijken, troffen ze enorm veel fietsonderdelen aan die zij niet meer kunnen gebruiken. Kettingkasten, bellen, sloten, sturen, voorvorken, stuurpennen, velgen. Teveel om op te noemen. Of wij het wilde hebben? Natuurlijk, wij willen alles hebben, zo zijn we wel.  Maar dat het zoveel was, konden we niet bevroeden. Welgeteld 3,5 buslading spullen leverden ze bij ons af. Met man en macht hebben we opgeruimd en gesorteerd. En collega bedrijven benaderd of zij interesse hadden om spullen over te nemen. Het was me het weekje wel, maar uiteindelijk hebben veel materialen weer een plekje gevonden. Dank je wel Casper en Mariska, succes met  de vernieuwde Giant Store.

Begeleiders

Wij begeleiden onze vrijwilligers/stagiaires niet is ons motto. Ja natuurlijk begeleiden we hen wel bij het opdoen van kennis over fietsen en het gebruik van de juiste gereedschappen. Maar voor het uitstippelen van de grote lijnen verwijzen wij door naar hun begeleiders. En soms nodigen wij zelf de begeleiders uit om het werk te evalueren en naar de toekomst te kijken. Deze week hadden we zelfs 3 gesprekken op 1 dag, dat is heel wat voor ons 🙂 Een kantoor hebben we niet. We maken een plekje tussen de fietsen of gaan lekker buiten zitten.

 

 

 

Dank je wel begeleiders. Jullie hulp kunnen we goed gebruiken.

 

 

 

Lease a Bike

De komende weken krijgen we op de woensdagochtenden hulp van Lease a Bike. Zomaar, omdat ze ons willen helpen. We krijgen een heuse secretaresse en een extra monteur. Annegeerte en Wisse beten de spits af.

 

Ze deden het harstikke goed. Ook al was het maar voor 3 uur. Ze namen nog wat lekkers mee ook. Stroopwafels, daar houden we van.

Meisjesfiets

Een meisjesfiets met een verhaal. Moeder kocht bij ons twee meisjesfietsen, maar ze had geen mogelijkheid om de fietsen zelf mee naar huis te nemen. Of wij de fietsen wilden bezorgen. Dat doen we eigenlijk niet, maar toen moeder vertelde dat haar dochters zo graag de fietsen wilde hebben, streken we de hand over ons hart. Ton bezorgde de fietsen. De fietsen paste perfect en het oudste meisje was zo trots als een pauw. Ze fietste er gelijk mee weg en straalde van oor tot oor. ‘Mag ik foto maken?’ vroeg Ton. Ja, dat mocht. Hij legde de agenda die hij had meegenomen en twee vouchers van de fietsjes  even op het dak van een geparkeerde auto en maakte de foto.

Weer een kind blij gemaakt. Hij reed terug naar de Fietswerkplaats en daar aangekomen ontdekte hij dat hij zijn agenda kwijt was, plus de twee bonnen. Aiaiai. Direct gebeld, moeder ging direct buiten kijken, maar er was niets te zien. Ton besloot toch terug te rijden. En warempel, daar aangekomen, stond de vrouw al met de agenda te zwaaien. Phoe, een opluchting. Maar de bonnen? Die zijn geld waard. Soms is het fijn als het geregend heeft, want even verder op straat lagen twee plassen. In elke plas lag een bon. Wat een mazzel.

Rohloff

Ooit van gehoord? Een Rohloff naaf? Nou wij niet. Een jongen kocht een fiets en leverde zijn oude fiets in. Een aardig afgetrapte fiets waar weinig eer aan te behalen was.

Totdat collega Bertil naar de fiets keek. ‘Weet je wat voor een naaf hier in zit? Een Rohloff naaf. Dat is een naaf met 14 versnellingen, die zijn heel gewild en…peperduur.’

We zochten het op op internet en warempel, alleen zo’n naaf al kost € 1200.  Wat! Nieuwwaarde natuurlijk, maar toch € 1200. We hebben het wiel met de speciale naaf op marktplaats gezet en kregen direct veel reacties. We verkochten het wiel voor € 400. Oeps. Dat is wat je noemt een gelukkie. Dank je wel Bertil!

Oogappels

We kregen een telefoontje van de producent van Oogappels. Oogappels is een prachtige Nederlandse dramaserie. Zouden ze ons ontdekt hebben? De Fietswerkplaats binnenkort op de tv?
Ja, ze hadden ons ontdekt, als fietsenmakers en helaas niet als acteurs. Of wij hun fietsen gereed wilden maken voor de opnamen voor het volgend jaar. Natuurlijk wilden we dat. Supertrots dat wij deze fietsen mogen nakijken en repareren. Dat wordt een klapper volgende jaar! Minimaal nog een keer de Gouden-Televizier Ring. Waarschijnlijk zelfs een Oscar!

 

Ligfiets

We kregen een ligfiets. Een ligfiets is altijd lachen. Je valt er namelijk direct van af, of je rijdt subiet de bosjes in. Maar onze Jeffrey liet zich niet kennen. Het was even wennen, maar na een paar minuten had hij het al door. Een makkie!

 

 

Goed Doel

Hoe het komt begrijpen we ook niet, maar we zijn opeens een Goed Doel. Eerst belde Lease a Bike, met de vraag of wij wat hulp konden gebruiken. We nodigden ze uit voor een kopje koffie.

 

 

Een enthousiaste ontmoeting, heerlijk in het zonnetje. Lease a Bike is een Amersfoorts bedrijf dat fietsen leaset aan bedrijven in heel Nederland. Op het Stationsplein hebben ze een kantoor met 35 medewerkers. We hebben een hele stapel papieren van gedoneerde fietsen. We komen er niet aan toe om die in te voeren in het Opkopersregister. Dat gaan zij voor ons fixen, gewoon bij ons op locatie. Daarnaast krijgen we extra hulp bij het demonteren van fietsen. Het is maar voor een paar keer, om de medewerkers te laten ervaren wat er in het veld gebeurt. Wij zijn er hartstikke blij mee. Een cadeautje.

We hadden de telefoon nog niet neergelegd op Bert van Weert belde. Bert is de voorzitter van de Masters of Business in Amersfoort. Een soort Rotary. Ook weer met de vraag of zij iets voor ons kunnen betekenen. Zij leveren geen mensen, maar geld. Geen bakken met geld, maar toch geld. Maar ja, dan moet je wel met een goed projectplan komen. Want ze willen graag een bijdrage leveren aan het Amersfoortse ondernemersklimaat en aan Amersfoortse belangen. Ze zoeken prikkelende initiatieven waarmee ze 3 jaar een project kunnen ondersteunen. Aan fantasie heeft Bert geen gebrek.

 

 

In sneltreinvaart toverde hij allerlei ideeën uit zijn hoge hoed. Een grotere locatie, meer medewerkers in dienst, een opleidingsinstituut, fietsverhuur. Het zette ons wel aan het denken.
Fietsverhuur, zou dat iets voor ons zijn? Mooi groen gespoten fietsen? Of een andere kleur? Beginnen met 10 en langzaam gaan groeien? Het zou zomaar kunnen dat we dat als project-idee gaan indienen. Sowieso fantastisch om contact te hebben met deze club, met zoveel kennis in huis, zoveel verschillende beroepen, zo’n netwerk. Spannend, we zullen zien.

 

 

 

 

Rechtszaak

We hebben een spannende tijd achter de rug. Een jaar geleden zegde verhuurder Nes Vastgoed ons de huur op, omdat het Kringloopcentrum onze ruimte wil gaan gebruiken. We tekenden bezwaar aan en op 25 september hadden we een zitting in het gerechtsgebouw in Utrecht. Paul Veerman, van Brenner advocaten uit Amsterdam, stond ons bij als advocaat.

Het duurde niet lang. Na een half uur schorste de rechter de zitting en verzocht iedereen de gang op te gaan. Na 10 minuten mochten we terug komen. De rechter wees naar ons, Ton en Ronald, en zei: ‘De Fietswerkplaats, jullie hebben gewonnen.’ De rechter vindt het opzeggen van de huur onrechtmatig, omdat wij niet huren van het Kringloopcentrum, maar van Nes Vastgoed. Daarnaast zijn we geen kantoor, maar een ambachtelijk bedrijf met een winkel.  Wat een opluchting.

Bij terugkomst maakten we een foto met de medewerkers die er toen waren om Paul te bedanken. Goed gedaan Paul, dank je wel. Echt vakwerk.

PVDA fractievoorzitter Rob Smulders kwam langs bij De Fietswerkplaats om ons te feliciteren en trakteerde op Champagne ( 0%) De zaak is nog niet voorbij. Nes Vastgoed kan nog in hoger beroep gaan.

 

De plantenvrouw

 

Carlijn weet alles van planten en informeerde of wij nog planten konden gebruiken. Ze kwam zomaar aanwaaien, zoals het een zaadje betaamt. Ze had planten en zaad over en zocht er een goed plekje voor. Nou, Carlijn, meer dan welkom. Een deel van onze perkplanten zijn er recent uitgesloopt door een iets te enthousiaste ‘onkruidwieder’ dus we hebben plek zat. Dank, dank.

Media

Met ons 7000- feestje hebben we aardig de media gehaald, de plaatselijke kranten.  Als kers op de taart maakte de Stad Amersfoort ook nog een miniportret van Ton, als initiatiefnemer van De Fietswerkplaats.

Klik op onderstaande link en je krijgt het bijbehorende filmpje van 6 minuten te zien.
https://destadamersfoort.nl/lokaal/achtergrond/1079874/miniportretten-estafette-initiatiefnemer-de-fietswerkplaats-t

 

 

 

Gezocht!

Elke tweede zaterdag van de maand haalt Ton fietsen op in de stad. Ook op 10 augustus was dat het geval. In Nieuwland parkeert Ton de auto met aanhanger om een adres op te zoeken waar hij moet zijn. Naast hem stopt een politiebusje. Een agent draait het raampje open en zegt: ‘We zoeken u.'[  Wat? Jullie zoeken mij? ‘Ja we zoeken u, stapt u maar uit?’
Maar waarvoor? Al jarenlang halen we fietsen op met de aanhanger. Officieel moet je er een net over spannen, maar met de fietsen is dat zo’n gedoe. Nu zullen we het krijgen, een boete. Ton stapt uit. De agent doet de deur van het busje open en pakt een doos. In de doos zitten 6 bijna spliksplinter nieuwe fietssloten, met reservesleutel. ‘Kunt u die gebruiken?’ Ja natuurlijk kunnen we die gebruiken. ‘We stoppen met lokfietsen en zijn het bureau aan het opruimen, we dachten dat dit wellicht iets voor jullie was.’ Geweldig, dank je wel!

Renovatie

Op onze verdiepingsvloer staan de fietsen die we geschikt vinden voor de verkoop. Tot nu toe staan alle fietsen kris kras door elkaar. Natuurlijk is het idee wel eens bij ons opgekomen om de fietsen te rangschikken in dames-en herenfietsen. Maar begin er maar eens aan. Niet te doen, te veel werk. Maar Ronald heeft met hulp van Dennis dan toch de stoute schoenen aangetrokken. Alle fietsen zijn nu gerangschikt in dames- en herenfietsen. En we hebben een rek gereserveerd voor fietsen die we verkocht hebben, maar die we nog moeten repareren. Op de foto zijn dat de fietsen met een kaartje. En ik moet je zeggen, het werkt geweldig. Je loopt nu gelijk naar de herenfietsen om een klant een model aan te wijzen. Ook voor de klanten is het veel overzichtelijk. Geweldig mannen. Ronald zal er nog wel een weekje spierpijn van hebben. 😊

 

Een giller

Heb je het ook gehoord? Gegil bij de inbreng van de Kringloop. Het gillen was waarschijnlijk tot ver buiten de stad te horen. Wat was er aan hand? Met veel moeite hebben we langs de rand van het gebouw stenen weggehaald en die vervangen door aarde. Daar hebben we planten in gezet. Een vrijwilliger van de Kringloop kreeg de opdracht om het groen tussen de stenen weg te halen. Maar toen hij naar de planten in het perk keek dacht hij, weet je wat, die neem ik ook even mee. Hij rooide in een keer talloze heliantussen. Die stonden nog niet in bloei. Hij vond dat het onkruid was. Ton zag het bij toeval en gilde de hele Kringloop bij elkaar. Talloze medewerkers kwamen aanlopen om te bekijken wat er aan de hand was. Later vertelde de vrijwilliger dat hij vroeger gebokst had en overwoog het gillende kleine mannetje een dreun voor zijn kop te geven. Maar gelukkig heeft hij dat niet gedaan. We hebben er samen nog veel om gelachen. Hij bleek een harde werker een prima hovenier, alleen zonder verstand van planten.